Jeśli istnieje zorganizowana grupa osób genetycznie odpornych na „magię świąt”, tę serwowaną przez media i galerie handlowe, chętnie się do niej przyłączę. Uparcie twierdzę, że kilowatogodziny prądu zmarnowane na „tworzenie atmosfery” już od listopada mogłyby zasilić nie jedną, a kilka naprawdę potrzebujących osób czy instytucji. Nie mówię „nie” dekoracjom, ale sama ograniczam je do choinki i lampek w oknie tuż przed Wigilią. Na dźwięk „Last Christmas” czy „All I want for Christmas” w pierwszych dniach grudnia nie kręci mi się łza w oku, a przeciwnie – wpadam w irytację, która zmniejsza się wraz ze zbliżaniem się właściwych Świąt… Świąt, które bardzo lubię, ale nie za oprawę, a za czas, który się w tych dniach zatrzymuje.