Wakacje to szczególny okres, nie tylko ze względu na aurę, która wyjątkowo nas rozpieszcza. W lipcu i sierpniu jakoś dalej do komputera, klapa laptopa wydaje się cięższa. Jest za to więcej okazji do spotkań z dawno niewidzianymi przyjaciółmi i znajomymi, mieszkającymi na co dzień stanowczo za daleko albo po prostu pędzącymi gdzieś wciąż… Ale ja dziś nie o tym. Nasze ostatnie tygodnie wybitnie sprzyjają refleksji nad upływającym czasem. Nie tylko dlatego, że Lena i Kuba rosną jak szaleni, usamodzielniają się i z każdym dniem coraz lepiej dogadują. Tegoroczny sierpień to dla mnie poniekąd powrót do przeszłości.
Wpisy z kategorii: Chwile
Trwaj lato, jesteś piękne!
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Ileż można nucić Cockera…?
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Mam nadzieję, że kilkoma poprzednimi wpisami udało mi się udowodnić, że lato w mieście może być super. Oferuje wiele, w zamian oczekując tylko odrobinę dobrych chęci i wysiłku. Naprawdę niedużo, ale podczas upałów sięgających czterdziestu stopni wystarczająco, żeby zmęczyć najwytrwalszego mieszczucha. Szczególnie matkę szalonego, ciekawego świata i ludzi rodzeństwa.
Summer in the city, part 3
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Ostatnie dwa tygodnie minęły jak z bicza strzelił. Jeśli nie padało, wychodziliśmy po śniadaniu, aby wrócić (lub nie) na drzemkę i obiad, a następnie znów wyjść – do późnego wieczora. Na deszcz też mamy sposób, o którym już wkrótce, w końcu nie można odpuścić ani jednego dnia wakacji! Tym bardziej, że Kuba na „dzień dobry” podstawia buty pod nos i woła „(s)paaa(cer)! bum bum!”. W domu rosną więc sterty prania, naczyń i zaległych spraw, na które wieczorem nie starcza sił. Zmęczenie zaczęło dawać się wszystkim we znaki parę dni temu, ukochane spacery stały się coraz bardziej uciążliwe. Atrakcje przestały być atrakcyjne, a dzieciaki tęsknym wzrokiem zaczęły spoglądać w stronę placów zabaw…
Summer in the city, part 2
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Jako że przed naszymi Czytelnikami nic się nie ukryje, nie zamierzamy dłużej milczeć na temat miasta, w którym mamy przyjemność mieszkać. Przy okazji chętnie zrobimy mu małą reklamę. Dziś zabieramy Was na krótką wycieczkę w najbardziej klimatyczne wakacyjną porą miejsce w Lublinie. Dziedziniec najstarszej tutejszej uczelni – Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego – o tej porze roku jest zazwyczaj kompletnie pusty. Do naszej wyłącznej dyspozycji mamy ławeczki, na których zasiadali najznamienitsi studenci i profesorowie, oraz zieloną, gęstą, krótko przystrzyżoną trawę, od lat nieskalaną ani jedną psią kupą! I atmosfera jakaś taka… podniosła.
Summer in the city
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Pod tym względem dobraliśmy się z Twórcą idealnie – oboje jesteśmy mieszczuchami z krwi i kości, uwielbiamy miejskie życie wraz z jego wadami (kilkoma) i zaletami (których nie potrafię zliczyć). Do natury wolimy czasem uciec niż musieć się z nią mierzyć na co dzień, a do centrum lubimy mieć nie dalej niż pół godziny drogi piechotą. Zresztą najchętniej mieszkalibyśmy przy głównej ulicy… im większej metropolii, tym lepiej. Zdarza się nam więc ponarzekać na naszego poczciwego 350 tysięcznika, chętnie dopisalibyśmy do liczby jego mieszkańców choć jedno zero, ale koniec końców – nie jest taki najgorszy. A w słoneczne, upalne, wakacyjne dni stanowczo da się lubić!
Opublikowany w kategoriach: Mama się mądrzy
O myszach, wężach, pająkach i innych okropnościach
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Macie, Drodzy Czytelnicy, jakąś fobię? Na pewno! Każdy ma. Wysokość, woda, pająki, myszy, żaby, a nawet ptaki. A zastanawialiście się kiedyś, skąd ten strach? Ja wiem, skąd wziął się mój, i nigdy nie wybaczę wujkowi, że pozwolił wrażliwej trzylatce oglądać taki paskudny film. Do tej pory nie mogę sobie poradzić z widokiem wijącego się, wysuwającego swój dwudzielny język węża… Nawet na zdjęciu! Brrr…
Opublikowany w kategoriach: Mama się mądrzy
Są takie dni…
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Podobno od urodzenia jestem niecierpliwą, nastawioną zadaniowo perfekcjonistką. Do tego potwornym cholerykiem, a wyprowadzić mnie z równowagi może absolutnie wszystko. Mówią, że pierwsze butelki doiłam do zera, wściekając się przy tym, że mleko za wolno leci 😉 Zauważam co prawda z wiekiem tendencję do spuszczania z tonu, ale wciąż trudno nazwać mnie luzakiem czy flegmatykiem. Bywają jednak takie dni, a przychodzą (i odchodzą – niestety!) całkiem nieoczekiwanie, kiedy jestem oazą spokoju.
Leśni ludzie
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Choć w środę Kuba kończy półtora roku, jeszcze tydzień temu jego zasób słów był bardzo ograniczony. Szeroko otwarta buzia i głośnie „a!” oznaczało „pić” i „jeść”, skinienie głową i ciche „hm” odzwierciedlało zgodę z rozmówcą, „łaf-łaf” było sygnałem, że zobaczył lub usłyszał psa, „bum-bum” – samochód. Niezadowolenie, z jakiegokolwiek powodu – ważnego czy całkiem błahego – wyrażał bardzo przekonującym, głośnym płaczem. Zdarzało mi się tymczasem podsłuchać jego monologi, w których swobodnie można było rozróżnić większość używanych w naszym języku sylab. Wiedziałam więc, że zwiększenie zdolności komunikacyjnych to tylko kwestia czasu i dobrej woli.
Znajdź różnice…
Kliknij, aby wyświetlić cały wpis
Dobra, Kochani, spójrzmy prawdzie w oczy – etap „wspólnoty majątkowej” mamy już za sobą. Hulajnoga wkrótce będzie miała kompankę, podobnie ulubiona pufa. Wprawdzie nie ma o nie otwartej walki, ale zdarzają się przepychanki i tylko spolegliwość Leny powoduje, że nie kończy się na rękoczynach. Bo Lena to cudowna siostra!