Małą dziewczynką byłam w połowie lat osiemdziesiątych. Sprzed magicznego roku 89. nie pamiętam ulubionych zabawek, może za wyjątkiem fioletowego pluszowego królika, którego dostałam od mojej kochanej Babci, a niestety zaginął bez wieści. Pamiętam za to kuchnię polową z błotno-trawiasto-liściastym menu, zabrudzone żywicą ręce i zdarte kolana, zbieranie kaczeńców nad rzeką, łapanie koników polnych, karmienie gołębi świeżą bułką, zamki z piasku nad brzegiem jeziora, naukę pływania w żółto-czerwonym kółku, wianki z koniczyny, zapach fiołków i maciejki, smak ziemniaków z ogniska...

Pamiętam też dokładnie taki Dzień Dziecka, który spędziłam przed starym dobrym Heliosem od Unitry*. Sama w domu. Nie było tak źle, jeszcze wtedy TVP dbała o najmłodszych... ale pamiętam dokładnie.

Dlatego chciałam Wam niniejszym, Drodzy Czytelnicy, przy okazji święta naszych pociech, a po trosze także i naszego, w końcu każdy z nas jest dzieckiem... chciałam Wam życzyć, aby nie tylko ten, ale ten dzień szczególnie, był dla Was okazją do spędzenia niezapomnianych, cudownych, ale przede wszystkim wspólnych chwil! Nacieszcie się sobą i bawcie się dobrze :) I spróbujcie bez zabawek - polecam!

* wyjaśnienie dla młodszych - Helios to taki telewizor bez pilota, z dużym czerwonym kwadratowym włącznikiem i ręcznym (dosłownie! - za pomocą malutkiego plastikowego pokrętła) strojeniem czterech (!) kanałów.

Zdjęcia (sprzed dwóch tygodni, mam nadzieję, że 1 czerwca będzie równie piękny!): Rodzicielka

Lena:
bluzka - PlePle
spodnie - C&A

Kuba:
czapka - ? prezent
koszulka - C&A
spodenki - H&M
buty - Bartek

Na koniec obiecane zdjęcie z naszego okna by Twórca, które facebook wczoraj zbałamucił: